یازده ماهگیت مبارک

انگار همین دیروز بود که پا به دنیایم گذاشتی و مرا از حس مقدس مادر بودن پر کردی

انگار همین دیروز بود که برای اولین بار قدم در خانه ی خود گذاشتی

انگار همین دیروز بود که شکم صاف بی تو  خود را دیدم و دنبالت گشتم

انگار همین دیروز بود که دردناکی من و شیر خوردن های پیاپی ت مرا گریان و مضطرب میساخت که چطور 2سال اینگونه دوام بیاورم؟ 

انگار همین دیروز بودکه شیر در گلویت می ماند و من می ماندم که چه کنم و از ترس خفگیت به گریه می افتادم؟

انگار همین دیروز بود که نمی توانستم همزمان سر و گردن و تنت را نگه دارم

انگار همین دیروز بود که میترسیدم من و تو در خانه تنها بمانیم تا نکند که کاری برایت پیش بیاید و من نتوانم

انگار همین دیروز بود که برای اولین بار من و تو و فقط خودمان دوتایی چند ساعتی در روز13فروردین تنها ماندیم و اتفاقا چه خوب  بودی آن لحظه ها

انگار همین دیروز بود که برای تست تیروئید پایت را خراش دادند و من هم برای اولین بار حس کردم تمام دردت را به تمام تن خودم

انگار همین دیروز بود که  زردی چشم و صورتت را دیدم و برای اولین بار برایت نذر صلوات کردم که خفیف باشد و کارت به بستری نکشد

انگار همین دیروز بود که برای اولین بار جلوی بخاری خانه ی پدرم قادر نبودم به راحتی لباست را عوض کنم و تو همچنان گریه میکردی

اگر آغوشم برای به بر کشیدنت  تنگ و کوچک شود چه کنم؟!

باید بشتابم برای قدر دانستن این لحظه هایت

برای سرشار شدن از این دقایق

برای ذخیره این روزها

برای به تنگ در آغوش کشیدنت

چه زود این روزها می گذرند

چه زود با تو پیر می شوم بهترینم

کاش وقت اضافه ای بود برای درک بعضی از روزها و حوادث

کاش زمان با تو بودن تمام نمی شد

کاش نفسم در این حال و هوا ماندگار می شد  

خدایا تو را سپاس از این همه لطفت که همه ی اینها را از خوبی و لطف  تو دارم

تو را سپاس که مرا را مادر و محسنم را پدر کردی برای تو به همین راحتی و برای ما پر از لطف و کرمت 

کاش شاکر نعمت هایت بمانم

کاش یادم نرود لطف امروزت را تا مشق کنم خوب بندگی کردنت را

کاش آسان بگیرم همه امور دنیارا

کاش تورا عاشقانه بپرستم و عارفانه بزرگیت را ستایش نمایم

کاش در معنای واقعی همه ی زندگی و کارهایم را به تو بسپارم

یازده ماهگیت مبارک همه کس مادر...